Wieża rycerska w Witkowie

      Wieża rycerska w Witkowie, położona w gminie Szprotawa, w województwie lubuskim, to zachowana średniowieczna siedziba mieszkalno-obronna. Wybudowana prawdopodobnie w drugiej połowie XIV wieku przez ród von Nechern, przetrwała do dziś jako jedna z najlepiej zachowanych rycerskich rezydencji w regionie.

    W pierwszej połowie XV wieku wokół wieży zbudowano mur obronny. Po 1419 roku przeszła ona w ręce łużyckiego rodu Warnsdorf, który władał nią do 1548 roku, kiedy to książę Maurycy Saski przejął majątek jako "martwe lenno". W połowie XVI wieku, po zakupie przez Fabiana von Schonäicha, wieża przeszła renesansowe przekształcenia, a także dodano cztery dwukondygnacyjne basteje. W 1664 roku zamek był już opuszczony. Od 1687 roku właścicielem był Georg Christoph von Proskau, jednak w 1730 roku, z powodu długów, sprzedał majątek miastu Szprotawa. W XIX wieku w wieży mieszkali pracownicy folwarku, a po 1945 roku została opuszczona. W latach 70. XX wieku zawalił się dach wieży, jednak w 1982 roku przeprowadzono konserwację fresków na pierwszym piętrze. Obiekt zamieszkiwał społeczny opiekun zabytków, który wyprowadził się na początku XXI wieku, co spowodowało dalszą degradację wieży. Od 2018 roku, pod prywatnym zarządem, wieża przeszła prace konserwacyjne, archeologiczne i architektoniczne, w tym wymianę więźby dachowej.

     Wieża została zbudowana na planie zbliżonym do kwadratu, otoczona kamiennym murem obronnym i fosą zasilaną przez potok Młynkówka. Wewnątrz murów znajdowały się również zabudowania gospodarcze, z których do dziś zachowała się średniowieczna oficyna, resztki murów, część wałów i relikty półkolistych bastei z XVI wieku.